Succesvol zijn en succes nemen

 Deze week kwam er een prachtig interview voorbij met de titel Mooi meisje. Het artikel berichtte over het verschijnen van het boek Wonderkind van Financieel Dagblad journaliste Sanne Kloosterboer over haar zwaar gehandicapte dochter Yael. 

Zij beschrijft daarin haar innerlijk gevecht met het mooie, succesvolle plaatje dat zij in haar hoofd had geconstrueerd rondom moeder zijn en een dochter hebben. Yael, een heel mooi meisje om te zien, heeft dat succes plaatje een totaal andere kleur gegeven. Er is niets heel gebleven van de voorstelling waarop Sanne Kloosterboer gehoopt had. Telkens moest zij haar beeld weer bijstellen en kwam er iets anders voor terug. De titel van haar boek Wonderkind vind ik daarom zo mooi gekozen. Na het teloorgaan van het succesvolle plaatje zijn er wonderen in de plaats gekomen. Gewoon de kleine dingen van het leven die in het leven van Yael een wonder zijn dat ze überhaupt gebeuren. Zoals met 7 jaar een relatie leggen tussen cadeautjes en Sinterklaas, het moment dat andere kinderen alweer gaan twijfelen aan het bestaan van de heiligman. Yael heeft haar door haar zijn, meegenomen op een andere reis van het moederschap dan de voorgenomen reis. Dat betekende een heftig en pijnlijk afscheid van het mooie plaatje. Daarvoor in de plaats kwam het genieten van het Wonderkind en de ontmoeting van een totaal nieuwe wereld.

 

Ik ken het ook zo uit mijn eigen leven dat ik plaatjes in mijn hoofd heb over succesvol zijn. Dan kan ik met weemoed terugdenken aan een glamoureus bestaan als nomade in de hedendaagse kunstwereld die af en toe weer neerstreek in haar prachtige appartement aan een Amsterdamse gracht. Ook mijn kind met een plus zoals ik het noem gooide roet in dat plaatje. Hij vroeg van mij als moeder iets anders dan dit bestaan. En zoals Sanne Kloosterboer terecht zegt: ‘een slechte vriendin of een niet zo beste collega dat is al niet zo leuk om te horen maar te horen krijgen dat je een slechte moeder bent is volgens mij het ergste voor een vrouw’. Ik ben als succesvolle vrouw toen gestopt met werken om fulltime voor hem en andere kinderen te gaan zorgen. Ik kan nog zo voelen hoe ik met schaamte op openingen van tentoonstellingen vertelde wat ik deed en hoe mijn maag ineen kromp bij de meewarigheid van de blikken die mij ten deel vielen.

Het gaat heel goed met mijn beide kinderen. Ik heb een nieuwe weg ingeslagen en kan mijn professie beter in overeenstemming brengen met het moeder zijn. Toch gaat het plaatje van succes nog dikwijls in gevecht met hoe het nu is en is het niet vanzelfsprekend om ook het succes van mijn moederschap en mijn huidige professie te nemen. Als ik dan denk over beslissingen terugdraaien dan zou ik als ik opnieuw moest kiezen het precies weer zo doen. Ik wil niet anders.

 Als cliënten bij mij komen dan staan zij vaak middenin dit gevecht. De constructies in hun hoofd werken niet meer en vertonen barsten. Er is grote ontreddering omdat zij middenin het gevecht zijn van vastklampen aan een voorstelling die niet meer in overeenstemming is met hun leven. Om dan de wonderen te zien die er ook zijn en in de ontreddering ruimte te maken om dingen anders en nieuw te zien dat is nemen van succes dat veel dieper en verder gaat dan het succesvolle plaatje.