Wortels geven je vleugels

De lach op het gezicht van Waldemar Torenstra als hij bij het graf van zijn voorvader Willem van Oranje staat maar ook in de kerk in Indonesië die zijn voorvader Reinier Scherius oprichtte, is van oor tot oor en gaat niet weg. Het doet er niet toe dat hij evenveel familie is van Willem van Oranje als Koningin Beatrix of dat zijn voorvader door Multatuli wordt beschreven als een goede regent en ook diens werkgever was. Het gaat veeleer over het besef ik ben een blaadje van een hele boom, ik sta in deze lijn met mensen. Zij zijn ook de drager van mijn identiteit. Hij zegt ook letterlijk het is belangrijk voor mijn kinderen om dit te weten en de verhalen aan hen door te geven.

Tijdens het eerste jaar van mijn opleiding tot coach, moest ik een brief aan mijn wortels schrijven. Het is een oefening die ik ook bijna altijd geef aan cliënten. Het is een simpele oefening en toch brengt hij veel teweeg. Toen ik begon was er een totaal gevoel van blanco. Geen idee wie of wat mijn wortels waren en alleen een gevoel van groot verdriet. Toen ik de opdracht kreeg om op zoek te gaan naar wie mijn overgrootvader was die in 1914 was gestorven, verklaarde ik mijn docent voor gek. Dankzij internet en prachtige archieven ben ik net als Waldemar Torenstra in een uitzending van Verborgen verleden http://gemi.st/15271120 , tot de ontdekking gekomen wie mijn overgrootvader was en dat hij een familie had. Familie die hield van Frans, cultuur, muziek, feesten, een goed gesprek, familie met veel slimme koppen. Net als ik, net als mijn grootvader... Alleen we wisten het niet en kenden ze niet tot ik hen vond in mijn zoektocht. Sindsdien kan ik met een veel lichter gemoed de brief aan mijn wortels schrijven en ken ik die grijns van Waldemar, hoe bizar ook. Elk jaar ga ik met mijn kinderen op bedevaart naar de geboortestad van mijn overgrootvader en bezoek het huis waar hij met mijn overgrootmoeder woonde. Het is zo gek maar juist op momenten dat ik het lastig heb kan ik nu veel makkelijker zeggen hè kijk eens wie er achter je staan en waar je vandaan komt, dit lukt je wel.

Ook in het werk met cliënten of tijdens familie opstellingen, telkens komt er die bizarre opluchting, ontspanning of grijns maar ook veel ontroering als je de mensen die ook je wortels zijn achter iemand zet.